Mijn lichaam, mijn vijand

Anarexia is een ziekte die vaak voor komt. Naja mag je het een ziekte noemen? Ik ben altijd wel bezig geweest met mijn gewicht. Gelukkig nooit doorgeslagen, maar toch wil ik weten hoe het in andere mensen de hoofd gaat en neen nu bijv een annorexia meisje. Word beïnvloed door social media en wilt voldoen aan het ideale beeld. Ik ben benieuwd hoe zij alles ervaart.

Specificaties

  • Nederlands
  • uitgever
  • bladzijdes
  • feelgood roman

Beschrijving

Claire is pas 10 jaar oud wanneer zij voor de eerste keer in het ziekenhuis belandt met een eetstoornis. In de jaren die volgen raakt ze gevangen in een vicieuze cirkel van uithongering en eetaanvallen. Na een zelfmoordpoging volgt opname in een psychiatrische inrichting.
Dertien jaar lang probeert Claire zich door nauwelijks iets te eten ‘onzichtbaar’ te maken. Een gebeurtenis uit haar jeugd heeft haar leven veranderd in een nachtmerrie waaruit ze niet kan ontsnappen. Tot ze een foto ziet van een jonge vrouw die nog maar 38 kilo weegt…
Dan komt de ommekeer en begrijpt Claire dat ze zichzelf met haar uithongeren wil staffen voor iets waaraan ze geen schuld heeft. Eindelijk lukt het haar met hulp van vrienden en familie haar ziekte te overwinnen.

Voor het lezen

Ik ben heel erg geïnteresseerd in dit boek doordat je in een jonge dame haar hoofd kan kijken. Het is een meisje die langzaam opgroeit tot een vrouw, maar er is een probleem. Ze heeft een laag zelfbeeld door de wereld om haar heen. Dun is het nieuwe mooi. Ze wilt zo min mogelijk wegen, want hoe dunner hoe mooier denkt ze. Ik ken zelf ook mensen die te maken hebben of hebben gehad met annorexia en ik begrijp ze ook. Eten is geen makkelijke opgave en de wereld geeft zo veel om je uiterlijk dat het soms moeilijk is om positief te blijven. Mensen met annorexia zien geen verschil aan hun lichaam en voelen zich altijd dik ookal kunnen ze ribben nog tellen.

 

Tijdens het lezen

Het is een boeiend boek om te lezen. Je ziet haar proces van verandering, maar ook een oorzaak waar het door gekomen is. Je ziet stap voor stap haar leven veranderen en haar denkwijze veranderen. Ze aanvaard geen hulp en doet er alles aan om het te verbergen en zoekt alle nodige hulpmiddelen op die er maar zijn. Je ziet moeilijke periodes voorbij komen, maar als er erkenning word gegeven word het makkelijker. Toch blijft het een strijd om te eten. Ze blijft tellen en wegen en het neemt haar leven over! Zal ze het overleven? Zal ze gaan veranderen nu haar ogen worden geopend of blijft ze bezig omdat ze het wel best vind zo?

Conclusie

Wauwww, wauwww! Wat een boek! Het is een verschrikkelijk hard en moeilijk onderwerp. Het is lastig omdat het zelfbeeld van kinderen al aangetast word als ze nog in de luiers zitten, want ja ook dan kijken ze vaak al tv. De media laat dunne mensen zien en modellen moeten vaak dun dun zijn. Zo zag ik laatst een ontwerper die een model niet aannam omdat haar heupen 100 cm waren, het is veel te groot dat past niet in zijn jurken! Op dat moment kwam mijn eten omhoog en dacht ik serieus… Hoe durf je dat te zeggen! Ik schaam mij voor mensen die dat soort dingen durven te zeggen….. Tegenwoordig is annorexia niet het ergste, maar overgewicht. Mensen gaan nu sneller dood door overeten dan ondervoeding. Mensen moeten meer hulp krijgen en begeleiding van wat goed is. Dat moet op jonge leeftijd beginnen zodat ze er aan wennen en niet anders gewend zijn.

Dit boek heeft mij veel laten denken is een echte inspiratie, maar ook een hulp voor vele! Mensen met een laag zelfbeeld speelt hier een grote rol in en je ziet dat de hoofdpersoon het ook heeft. Je ziet haar dalen groeien en alles beleven waarvan iedereen wat kan leren! Ik kan niks doen dan dit boek aanraden! Het maakt niet uit hoeveel sterren ik geef, het verdient de meeste sterren die er zijn!

Een gedachte over “Mijn lichaam, mijn vijand

Plaats een reactie